2600 سال قبل از میلاد مسیح مصریان برای به حرکت درآوردن سنگ های عظیم الجثه برای ساخت اهرام‌ها از غلتک‌های استوانه‌ای چوبی استفاده میکردند.

سپس اولین نسل ازبلبرینگ‌ها در حدود 40 سال پس از میلاد مسیح در کشتی یونانی یافت شده در دریاچه نمی یافت شد و میتوان یونانیان را از اولین سازندگان بلبرینگ دانست.

در بین سالهای 1498 و1500 لئوناردو داوینچی در نمودار طراحی هلیکوپترش وسیله‌ای شبیه بلبرینگ را که برای کاهش اصطکاک بین دو صفحه طراحی و با استفاده از چوب آن را ساخت.

به نظر میرسد طراحی مدرن بلبرینگ به اواخر قرن هجدهم بازمیگردد. فیلپ وان، یک مخترع و آهنگر اهل ولز، نخستین طراحی برای بلبرینگ را در کارمادین، شهری در ولز انگلستان، در سال 1794 ثبت کرد. در این مدل، بلبرینگ ها درون یک مجموعه محوری در امتداد یک مسیر (یا ball race) حرکت می کردند.

بعدها، در اوت 1869، جولی سوریرای، یک مکانیک دوچرخه اهل پاریس، نخستین بلبرینگ مدل شعایی را اختراع کرد. سپس آن بلبرینگ‌ها بر روی دوچرخه‌ی برنده‌ی جیمز مور در اولین مسابقه دوچرخه سواری در پاریس-روئن در نوامبر 1869 نصب شد.

طراحی مدرن بلبرینگ خود تنظیم به Sven Wingquist، یکی از مهندسان کارخانه بلبرینگ SKF در سال 1907 نسبت داده شده است.