بلبرینگ یک اکتشاف نمی باشد که با کار مداوم بدست آمده باشد مانند لامپ یا موتور برق، بلکه این پدیده بتدریج خود را تکمیل نموده است ودر اثر احتیاج و امکانات زمان کامل تر شده است.
جهت جابجایی لوازم سنگین انسانهای دوران قدم همیشه به این فکر بوده‌اند که به صورتی مقاومت اصطکاکی را خنثی کنند.
قبل از پیدایش آهن نیز ارابه‌ها به چرخ مجهز بوده‌اند، و برای اینکه بتوانند آنها را بهتر به حرکت درآوردند در 650 سال قبل از میلاد مسیح(ع) ارابه‌ها به طریق شکل بالا بکار گرفته می شدند بدین صورت که مطابق شکل در سمت راست دو نفر می بایستی تکیه گاه اهرم را بطرف جلو حرکت داده و افراد دیگر آنها را با میله اهرم از جای خود کمی بلند می کردند و دیگران که در جلو ارابه بودند آن را روی غلتک‌ها بطرف جلو می کشیدند و افرادی هم مخصوص جمع آوری غلتک‌ها از عقب ارابه و چیدن آنها بر روی زمین در مسیر حرکت بودند.
در سالهای 1927 و 1932 در یکی از رودخانه های ایتالیا مردم آن دیار دو کشتی پیدا کردند که متعلق به زمان امپراطور روم کالیگولا بود، در عرشه یکی از کشتی‌ها یاتاقان‌های محوری به چشم می خورد که از دوران 40 سال بعد از میلاد مسیح(ع) بجا مانده بودند و از جنس برنز ساخته شده بودند.
اولین شخصی که خود را با قضیه اصطکاک مشغول کرد شخصی بنام لئوناردو داوینچی بود.
در قرن 18 که غلتک‌ها و ساچمه‌ها در خدمت آسانتر کردن جابجایی مکانیکی، کاربرد خود را نشان داده بودند برای اولین بار اقدامات مقتضی در جهت ساخت غلتک‌ها شروع شد.
اولین بار که بلبرینگ شعاعی حالت عمومی پیدا کرد اواخر قرن 18 تا اواسط قرن 19 بود که توانست در صنعت جایی برای خود باز کند و در پیشرفت صنعت برای خود اعتباری بدست آورد و قبل از آن دستگاه‌ها به بلبرینگ در تعداد زیاد تولید شود زیرا احتیاج به ماشین آلات مخصوصی داشت و چنین ماشین آلاتی که بتوانند در مرحله اول فولاد سخت را بصورت گرد و به شعاعهای معین تبدیل کنند وجود نداشت در سال 1883 این امکان پدیدار شد و آقای فریدریش فیشر از شوانفورت راه حلی در این زمینه بدست آورد که به روش سنگ زنی بتوان تولید مناسب بدست آورد و شروع به تاسیس کارخانه بلبرینگ سازی نمود و آقای فیشر جهت اقتصادی نمودن تولید ساچمه اقدام به ساخت و تکمیل یک ماشین فرز ساچمه نمود.
در سال 1891 آقای فیشر اولین کارخانه خود را در زمینه ریخته گری ساچمه های فولادی تاسیس نمود این کارخانه به سرعت ترقی کرد و همچنین فیشر تمایل داشت که در همان محل یک کارخانه دیگر احداث نماید اما متاسفانه سرمایه این کار را نداشت و از این رو در سال 1899 به این فکر افتاد که کارخانه خود را به یک شرکت سهامی تبدیل کند که در سال 1899 فردریش فیشر فوت کرد.
پس از آن در سال 1909 اولین کارخانه اتوماتیک ریخته گری ساچمه های فولادی را اقوام ایشان احداث کردند.
منبع: آشنایی با انواع بلبرینگ ها و رولبرینگ ها